Dojrzała swoboda seksualna

Pewnie nie odkrywam Ameryki, ale niektóre sprawy trzeba sobie uzmysłowić.
Stąd bierze się moje spostrzeżenie, że dobrze jest móc swobodnie przebierać w kochankach. Oczywiście z głową, bez robienia komukolwiek krzywdy.
Może to było moim celem...? Nie wiem.

Jestem z natury, a może raczej z wychowania osobą monogamiczną. Teraz uważam, że to mój pierwszy kochanek mnie "zepsuł". Byłam bez wątpienia początkowo nim zauroczona, a może nawet byłam w nim zakochana...?
Bardzo mnie dotykało, kiedy szukał dla siebie partnerki na resztę życia, twierdząc, że nie potrafi żyć sam, zwłaszcza na starość, a wiadomo, że ze mną to nie będzie możliwe, bo mam swój stały związek. 
Zawsze opowiadał mi o swoich historiach z kobietami, chełpił się wprost tym, ile ich w życiu miał. Mówił, że z każdą jest inaczej, z każdą jest przyjemnie, a ja nie mogłam tego pojąć, ponieważ twierdził, że ze mną jest znakomicie, zachwycał się, mówił, że z żadną do tej pory nie przeżył czegoś podobnego, więc zachowywałam się trochę jak pies ogrodnika.
Dziś już wiem ― po kilku latach różnych prób i poznawania ― że nie będzie dla mnie nikim więcej, jak penisem zaspokajającym chwilowo moją dziurkę.
Z czasem i ja skonstatowałam, że nie ma co poprzestawać na jednym, że każdemu należy powiedzieć, co się czuje, kiedy się z nim jest, zwłaszcza miłe rzeczy. Faceci też tego bardzo potrzebują. Akceptacja, podziw ze strony kobiety jest przecież dla nich motorem do działania.
Zrozumiałam, że ja też potrzebuję różnorodności, ale mam przy tym olbrzymią potrzebę dawania przyjemności, rozkoszy i szczęścia osobom umiejącym to docenić. Wtedy oddaję się bez reszty...
Nauczyłam się wybierać.